Gast: Ik heb een vraag over mensen die het loodje leggen. Dat het een manier is om dat wat-je- geworden-bent in te halen. Maar ik heb jullie vaak horen zeggen dat het voor sommigen de volgende logische stap is. Of dat het net zo makkelijk is om van de ene naar de andere kamer te lopen, als over te gaan in dat pure Niet-fysieke Bewustzijn.

En er zijn ook veel mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad die spreken over een licht of over een tunnel. Is er echt zoiets dergelijks? Of gaat het van 'boem' en je bent terug in het Niet-fysieke?

Abraham: De sensatie die je hebt wanneer je gaat is heel persoonlijk …. met andere woorden, dit is het ultieme in de Vortex gaan, nietwaar?

Dus bekijk het eens op deze manier. Als je in de Vortex hebt rondgehangen toen je nog in je fysieke lichaam was, dan zal het gewoon voelen als, "Hmm, wat zullen we nu eens gaan eten?" Je zult niet dat gevoel hebben van het loslaten van de weerstand.

Dat gevoel van opluchting is juist wat overduidelijk is. Als iemand wanhopig of angstig is en vanuit dat perspectief de overgang maakt, dan is dat gevoel als je de weerstand loslaat onbeschrijfelijk.

Dus het gaat er gewoon om hoeveel weerstand je in je hebt voordat je de overstap maakt. En dat maakt dat veel mensen zich afvragen, "Maar als ik helemaal geen weerstand in me zou hebben, waarom zou ik dan toch overgaan? Is de overgang dan geen straf vanwege al mijn weerstand?" Dat is wat veel mensen denken.

En we zeggen, vaak maken mensen hun overgang in het Niet-fysieke omdat ze tevreden zijn met wat ze hier gedaan hebben, en nu uitkijken naar een nieuw standpunt om de dingen te onderzoeken.

Esther had een hele mooie ervaring helemaal in het begin van haar Abraham-ervaring.

Ze waren uitgenodigd door Burl Ives - een bekende zanger van lang geleden - om hem en zijn vrouw Dorothy te leren kennen. En lange tijd daarna zagen ze hem niet meer en hoorden toen van zijn vrouw dat hij zich klaar maakte om over te gaan. Hij was ziek en kwam het huis niet meer uit.

En op een avond keek Jerry tv. Hij wachtte op het weerbericht en had het geluid afgezet tot het zou beginnen. En het nieuws was erop en toen zag Jerry een foto van Burl Ives voorbij komen. En hij zei tegen Esther, "Ik vraag me af wat er met Burl is? Zou hij zijn overgang al gemaakt hebben?" Maar volgens het nieuws was hij in kritieke toestand.

En Esther zat op de bank en dacht aan hem en richtte zich op haar waardering voor hem, en had toen de unieke, zeldzame ervaring dat ze voelde hoe hij zijn overgang maakte. En ze voelde de opluchting van het loslaten van zijn weerstand bijna alsof het van haarzelf was.

Ze kan nog steeds geen woorden vinden om dat heerlijke gevoel te omschrijven van dat terugkeren in het Niet-fysieke. In één keer laat je alle twijfel, angst, zorgen, ziekte, verdriet en pijn achter en wordt je geheel WIE JE BENT.

We kunnen gewoon geen woorden vinden om jullie de vreugde uit te leggen van de dood-ervaring. Je weet het pas als je zelf het loodje legt, en in hoeverre je in lijn bent, zul je het weten. Als je een vriend vergeeft, zul je misschien weten hoe het voelt om weerstand los te laten of als je een ruzie loslaat zul je misschien voelen als je de weerstand loslaat, maar we zeggen je, de doodervaring is het ULTIEME LOSLATEN VAN JE WEERSTAND.

En toen zei Esther, "Burl, weet je wel wat je zojuist gedaan hebt?" Ze kon zijn vreugde voelen. Ze vertaalde het via hem, dus kon ze zijn enthousiasme en zijn Geheel voelen.

En hij zei tegen haar, "Oh, Esther, het is zóveel meer dan wat Abraham zei." En toen zei hij, "Weet je, het is gek maar dingen die me enkele seconden geleden nog dwars zaten, zijn nu helemaal niet meer belangrijk."

En Esther vroeg, "Kom je nog eens met me praten?" En hij zei, "Ik heb geen idee." Met andere woorden, aardse aandacht of zorg was er niet meer.

Esther kon zijn enthousiasme voelen. Het was alsof hij door een deur was gestapt naar een expansieve omgeving en dat hij niet kon wachten om die volledig in zich op te nemen. En alles wat eerder gebeurd was, was nu irrelevant omdat hij nu echt leefde, zie je.

En dit is wat je jullie duidelijk willen maken. Je hoeft de doodervaring niet mee te maken om je weerstand los te laten. Je kunt in je fysieke lichaam zijn én in de Liefde die Je Werkelijk Bent.

Maar deze fysieke omgeving zal je nu eenmaal van tijd tot tijd uit je Vortex plagen, en dat is oké. Stap 1 is een goed iets. En als je uit je Vortex bent, zegen dan gewoon het contrast wat voor expansie zorgt en richt dan je aandacht zo snel je kunt terug op wat er in je Vortex is.

Voor iedereen wensen wij bij je doodervaring - als Esther of iemand zoals zij aan je vraagt "Hoe is het?" - dat je antwoord zal zijn "Het is net als iedere andere dag," want je kunt de hemel op aarde leven, zie je. Het gaat er niet om waar je bent, maar hoe je vibrationele instelling is.

Gast: Dank je wel.

Abraham Hicks
24-3-2010 Boca Raton
www.abraham-hicks.com